तो प्रवास कसला होता, मी स्वत:स पुसुनी थकलो
तू प्रारंभच ना केला; अन मी अर्ध्यातुन वळलो !
तुजवरी लावला जिव… हे मुळात चुकले माझे
मी पाउस हुडकायाला ग्रिष्माच्या गावा शिरलो !
कधी जनातुनी… कधी विजनी.. कधी नयनी.. मनात अंति !
कधी तुला शोधण्यासाठी बघ कुठवर वनवन फिरलो…
दिनरात धाडली तुजला मी निमंत्रणे कवितांची
पण खरेच आलीस तेव्हा शब्दांच्या मागे दडलो
मेंदिभरल्या हाताने सनईचे वेचीत सुर
तू सुखात रडलीस तेव्हा मी उदास होउन हसलो…
thas true meaning of love
realy beautiful touches heart
अप्रतिम ! मनाला पर्श करणारी कविता .
अप्रतिम कविता ! मनाला पर्श करून गेली .
chan kavita!
khup chhan
हृदयस्पर्शी……….मनाला वेड लावणारी कविता